*ورس یک*
همش بغض شده تو گلوم دردام
کلی زجست تو صدام و حرفام
پره اشکم
پره دردم
پره حرفم و عقده و سر درد
ولی همه راهو تی میکنم
میرسم به اون نقطه ی هدفم
تا به مشکلات بفهمونم
تا زانو خم باشن و بیان طرفم
چون میگذره هیچ باکی نیس
توی مُشتمه این شاه کلید
پس میدونم نباید بشم
ناامید و پوچ تو زندگیم
حتی اگه کل سختیام
منو ببرن تو عمق تاریکی
خودمو میکشم بالا با اون طناب خود ساختگیم
نمیخوام زجر بکشم
عه ، ناخونم رفت تو چِشَم
هع ، فهمیدم نمیشه دیگه، بدون سختی گنده شم
پس، درختمو ثقیل میکنم
کسیو نمیخوام خفیف بدونم
میدونم میرسم به تهش
چون قدمامو من محکم میکوبم
*ورس دو*
یادمم فراموش ، شده مثل همون بازی
از قبلشم نمیدونستم
حتی اگه بخوام برقصم
این قاضی نداره هیچ نو سازی
ولی من شدم وکیلِ خودمو
گرفتم حق مُوَکِلَمو از قاضیِ بازی
حالا دیگه نوبته منه برسم به همه ی آرزوهام
زِکلِ روزام خاطره باشن و نبینم لحظه ی بد تو اوضام
درگیر نکنم خودمو با چیزیو احترامم بشه واجب برات
غرورم جای من تصمیم بگیره و خودش میشه جلو حاظر جواب
*کرس*
نمیخوام زجر بکشم
عه ، ناخونم رفت تو چِشَم
هع ، فهمیدم نمیشه دیگه، بدون سختی گنده شم
پس، درختمو ثقیل میکنم
کسیو نمیخوام خفیف بدونم
میدونم میرسم به تهش
چون قدمامو من محکم میکوبم
*ورس سه*
برا منم بوده همه جوره شکست
برا منم بوده همه جوره بن بست
خسته شدم ، ولی هیچ وقت جا نزدم
مستقیم رفتم به سمت مقصدم
اینجا بود که شکستام شدن مسیر پیروزیم
وقتی دیدن دارم یکی یکی میکنم هدفام و خوشیامو ترسیم
ولی تو این جاده صدها بار بدجور با سر خوردم زمین
اما ازجام بلند شدم و خودم کردم کل زخمامو ترمیم
چون نباید هیچ جوری خودمو از راهی که میرفتم میکردم تحریم
پس به خودم قول دادم هیچ موقع هیچ جایی به هیچ نحوی نشم تسلیم
